Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε,
Κυρίες και κύριοι,
Με μεγάλη συγκίνηση και αίσθημα ευθύνης, χαιρετίζω τη σημερινή εκδήλωση που πραγματοποιείται στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, την Καλαμπάκα – μια πρωτοβουλία καίριας σημασίας, η οποία επιχειρεί να διαλευκάνει ένα από τα πλέον περίπλοκα, δομικά και διαχρονικά ζητήματα που ταλανίζουν τις κοινωνίες μας: την έμφυλη βία. Ένα φαινόμενο που, στο πέρασμα των δεκαετιών και σε κάθε πολιτισμικό συγκείμενο, δοκιμάζει αντοχές, προκαλεί ρήγματα στη συλλογική συνείδηση και αποκαλύπτει τις βαθιές, ακόμη, παθογένειες του κοινωνικού ιστού.
Αν έπρεπε, κυρίες και κύριοι, μετά από 25 έτη ενεργού και μαχόμενης δικηγορίας και εννέα μήνες στο Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, ως Υφυπουργός αρμόδια για την αντιμετώπιση της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, να συμπυκνώσω σε μία μόνο φράση τον μετασχηματισμό του σχετικού πεδίου πολιτικής στην Ελλάδα, θα διατύπωνα το εξής:
Ότι τα τελευταία χρόνια, ένα αυστηροποιημένο και πιο ολιστικό θεσμικό πλαίσιο, το οποίο αποδίδει ποινική απαξία με αυξημένη αυστηρότητα στους θύτες, συναντήθηκε με ένα διαρκώς εξελισσόμενο προστατευτικό πλέγμα, το οποίο παρέχει στις γυναίκες όχι μόνο νομική θωράκιση, αλλά και ψυχοκοινωνική ασφάλεια ώστε να προβούν σε καταγγελία των κακοποιητών τους.
Αυτές οι δύο διαστάσεις – η κατασταλτική και η προστατευτική – σε συνέργεια με την επίπονη, αλλά απολύτως αναγκαία, προσπάθεια πολιτισμικού επαναπροσδιορισμού, δηλαδή την εισαγωγή μιας νέας αξιακής κουλτούρας ισότητας και μηδενικής ανοχής, συνέβαλαν στο να ενδυναμωθούν χιλιάδες γυναίκες και να αποτινάξουν τον ζυγό της σιωπής. Κατέστησαν ορατό, στο συλλογικό μας εθνικό υποσυνείδητο, ένα φάσμα θεσμικών ανεπαρκειών και κοινωνικών στρεβλώσεων, και μας υποχρέωσαν, ως πολιτεία, να επανασχεδιάσουμε τον στρατηγικό χάρτη για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας – ένα νέο δόγμα δικαιοσύνης και προστασίας, απαλλαγμένο από παρωχημένες αντιλήψεις.
Και αισθάνομαι βαθιά υπερήφανη που πολλές από τις 55 στοχευμένες στρατηγικές δράσεις που σχεδιάσαμε και υλοποιήσαμε μέσα σε αυτούς τους εννέα μήνες στο Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, όχι μόνο αποκατέστησαν συγκεκριμένες θεσμικές αστοχίες, αλλά και μετατόπισαν το κέντρο βάρους της κρατικής μέριμνας στην πρόληψη – στον προληπτικό αναστοχασμό και στην ενδυνάμωση της κοινωνικής εγρήγορσης.
