Την Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2025, η Βουλή των Ελλήνων, υπερψήφισε με ευρεία πλειοψηφία το Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, για την ισόρροπη εκπροσώπηση των φύλων σε θέσεις διευθυντικών στελεχών των εισηγμένων εταιρειών, των μη εισηγμένων ανωνύμων εταιρειών και των δημοσίων επιχειρήσεων.
Ενα Σχέδιο Νόμου, το οποίο δεν αυξάνει απλώς το ελάχιστο ποσοστό εκπροσώπησης του υποεκπροσωπούμενου φύλου στα Διοικητικά Συμβούλια των εισηγμένων εταιρειών, κατοχυρώνοντας παράλληλα τη δυνατότητα και σε μη εισηγμένες εταιρείες και Δημόσιες Επιχειρήσεις να κάνουν χρήση των ρυθμίσεων που εισάγονται προς όφελος των ίδιων και του κοινωνικού συνόλου, αλλά αποτελεί στην ολότητα του, ένα ολοκληρωμένο μετασχηματιστικό πλαίσιο το οποίο καθιερώνει μηχανισμούς παρακολούθησης, εναρμόνισης και πρωτίστως συμμόρφωσης.
Άλλωστε, κάθε καλά συγκροτημένο κράτος αναγνωρίζει ότι η τιμωρία δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ένα μέσο για να διασφαλιστεί η συμμόρφωση, η αποτροπή και τελικά η ηθική και θεσμική αναμόρφωση.
Και αναντίλεκτα, καμία υποχρέωση δεν μπορεί εγγενώς να υφίσταται απαλλαγμένη από κάθε κύρωση, άλλως η παραβίαση της θα στερούνταν ουσιαστικής απαξίας και συνεπώς το γράμμα του νόμου, θα έμενε εν πολλοίς κενό.
Οι κυρώσεις που προβλέπονται για τη μη εφαρμογή των ελάχιστων δεσμευτικών ποσοστών που ορίζει ο Νόμος ωστόσο, δεν αντικατοπτρίζουν μόνο τη βούληση της Πολιτείας να περιφρουρήσει ένα συλλογικό κεκτημένο, αλλά δρουν συμπληρωματικά όσο παράλληλα και πολλαπλασιαστικά, θέτοντας την ισόρροπη εκπροσώπηση των φύλων και τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, προτεραιότητα της εταιρικής διακυβέρνησης.
Είναι όμως η ισότητα, μόνο ζήτημα κυρώσεων, τιμωριών και προστίμων; Κατηγορηματικά όχι. Η ισότητα είναι πρωτίστως ζήτημα κουλτούρας, μιας κουλτούρας που οφείλει να ανάγεται μεν σε θεσμοθετημένη υποχρέωση αλλά έχει τη βάση της στην ευαισθητοποίηση, στην απαραίτητη εκείνη λειτουργική διαδικασία κατά την οποία το άτομο υψώνεται σε συνείδηση τέτοια, που του επιβάλλει ενεργητικά και εξωτερικευμένα, να δράσει για να την υπερασπίσει. Και αυτό είναι μια εξαιρετικά σπουδαία αποστολή.
Την ουσιαστική ενίσχυση ακριβώς αυτής της αποστολής, επιδιώκει να επιτύχει το άρθρο 15 του Σχεδίου Νόμου, που αποτελεί πλέον νόμο του Κράτους. Η ίδρυση του Ταμείου Ισότητας των Φύλων, στο οποίο θα εισέρχονται ποσά από την είσπραξη προστίμων λόγω μη εφαρμογής του Νόμου, ποσά δωρεών, αλλά και κάθε είδους κληρονομιά και κληροδοσία, έρχεται να δημιουργήσει μια μεγάλη δεξαμενή προς όφελος δράσεων από την Γενική Γραμματεία Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που θα ενισχύουν τον σπουδαίο αγώνα που δίνει διαχρονικά, αλλά και την τόσο σημαντική θεσμική της λειτουργία.
Όλα εκείνα τα απαραίτητα προγράμματα, που έχουμε τόσο ανάγκη, ο τόσο κομβικός ρόλος της ενημέρωσης και της εκπαίδευσης, έννοιες αναντικατάστατες σε ποιότητα και τάξη, βρίσκουν πλέον φωνή και μέσα από αυτή τη δεξαμενή.
Αυτή η Κυβέρνηση λοιπόν, θέτει την ανισότητα στην υπηρεσία της ισότητας, εξασφαλίζοντας επιπλέον κονδύλια για να την επιτύχει, μέχρι εκείνη να γίνει βίωμα. Μέχρι να μην χρειάζονται πλέον ποσοστώσεις για να επιτευχθεί, μέχρι το πολυπόθητο 50-50 να αποτελεί τον κανόνα και όχι την εξαίρεση, πάντα και παντού!
